Author: keycee
Continuation…
Dumaan ang isang linggo. Hinihintay ni Diana ang pagtawag ni Bob pero naging tahimik na ito.
Sumama kaya ang loob ni Bob dahil hindi niya sinagot ang tawag nito? Ito ang nasa isip ni Diana na lalong nagi-guilty sa ginawa niya.
Nagkaroon sila ng special relationship ni Bob. Parang mutual understanding ang nangyari sa kanila. Ngunit naging unfair talaga ang tadhana dahil nakilala din niya itong si Paul na bukod sa cute at may itsura ay magaling makipag-usap kaya’t mabilis na naangkin nito ang damdamin niya at ang virginity niya.
Isa pang pinoproblema ni Diana. Nagkakaroon na siya ng morning sickness. Sumasakit ang katawan niya minsan at napapadalas ang pagduwal niya sa comfort room.
Dalawang tao lang ang nakakaalam ng nangyari sa kanila ni Paul. Si Micah at si Luisa na nagsisimula ding magduduwal. Inggit na inggit si Micah sa concept na buntis ang kaibigan.
Dahil natatakot bumili itong si Diana ng EVA test para malaman kung buntis siya talaga ay si Micah na ang nagmagandang loob na pumunta ng botika kasama ang bagong BF nito na si Randy.
Tama nga ang hinala ni Diana. Buntis siya. Hindi nakapasok si Diana dahil dito. Nanlamig ang katawan niya sa kaba lalo na’t hindi niya ma-kontak itong si Paul na na-terminate sa kumpanyang pinagtatrabahuhan ayun kay Micah na siyang pumunta sa opisina ni Paul at nakaalam ng nangyari.
“What am I going to do?” sabi ni Diana sa sarili. “Ano na ba ang nangyayari sa buhay ko?” “Friend naman, huwag ka ngang ganyan.” sabi ni Micah.
“Ako nga, matagal ko nang gustong mabuntis pero hindi ako mabuntis-buntis. Kung alam mo lang kung ilang lalake na ang nilabasan sa loob ng puke ko para lang mabuntis ako.
Eh ikaw isang take lang, buntis agad. Suwerte mo ano?” “Huwag ka ngang magbiro ng ganyan.” “Look friend,” sabi nito. “you have a stable job. Kumokota ka lagi buwan buwan at ang laki ng nako-commission mo.
Kaya mong buhayin ang magiging anak mo. Hindi mo kailangan ng lalaki.” “Kaya lang hindi naman ako katulad mo.” sabi ni Diana na naluluha na. “Hindi naman namin ginawa ito ni Paul ng basta basta.
May feelings din naman ako sa kanya ano?” “Katulad ng feelings mo kay Bob?” “Yun nga ang lalong nagpapahirap!” sabi ni Diana. “In truth, mas mahal ko na si Paul kesa kay Bob.
But I can’t help feeling guilty.” “Yeah I know, you felt that you betrayed him, ilang beses ko nang narinig yan.” “Parang ganun naman kasi ang nangyari eh.” hikbi ni Diana.
“Friend naman huwag kang ganyan!” saway ni Micah. “Baka makunan ka niyan! Think of your baby. Gusto mo bang mawala siya sa iyo?” “As of now, hindi ko alam.” sagot ni Diana.
“Diana.” malumanay ang tinig ni Micah ngayon. “Ikaw ang mommy niya. Don’t think that way.” “I’m sorry.” sabi ni Diana. “Magulo lang kasi ang isip ko ngayon.” “Okay lang.
O sige, I have to go na.” tumayo si Micah at isinukbit ang shoulder bad niya. “Tandaan mo friend, iba ka na ngayon. Mommy ka na.”
Ngumiti si Diana kay Micah at pagkatapos ay lumabas na nang bahay si Micah papunta sa sasakyan niya. Pagpasok sa loob ay dinayal nito ang number ni Randay sa cellphone.
“Hello sweetheart? It’s me Micah. I’m needing, longing and desperately wanting you. Puwede mo ba akong buntisin mamaya?”
-0-
“You played it well like a professional slut.” Tumingin si Beth kung saan nanggaling ang tinig ng nagsalita. Nung makita niya ay napangiti ito.
“Be careful William baka ikaw ang sumunod.” “How could you do it Beth? You, me and Paul are very close since day one. Bakit mo nagawa ito?” “Why?” tanong ni Beth. “I’ll tell you why, because he spurned me.
You know the story William. Alam mo how much I tried to gain his approval, his love. And I would’ve won, if he didn’t met that bitch.” “Beth, you can’t force someone to love you.
Kung ayaw niya sa iyo bakit mo pagsisiksikan ang sarili mo? Move on for crying out loud.” “There’s more to this my dear William.” sabi ni Beth at tumaas ang kilay nito. “It’s also a strategic move.
It’s the only way to go up. Corporate ladder William. We all have to climb up.” “Because of that you sacrificed Paul? Our friendship?” “It would’ve been hard.” sagot ni Beth. “But he made it easier for me.
Hell hath no fury against a woman scorned! It will be good for you men to remember that!” “Grabe!” sabi ni William. “Grabe ka talaga!” “I would watch my tone if I were you William.” sabi ni Beth.
“Remember that I was just promoted as assistant manager? You’re in my team William.
Translation? Your ASS is mine!” “I don’t care Beth.” sagot ni William na may halong pagkutya. “I don’t plan on staying very long in this company.” “Yeah sure.
Your problem is you’re stuck in the days that we’re having fun in Starbucks. Grow up William. We all have to change.” “And that’s what I’m here to tell you.
Beware of change Beth. Because you’ll see a very big change soon.” Pagkatapos ay lumakad na ito palabas ng opisina.
-0-
Nag-iisa sa kuwarto si Diana nang biglang mag-ring ang cellphone niya. Si Bob! Nagmadali si Diana sa pagkuha ng cellphone.
Ngunit bago niya ma-click ang button ay sandaling natigilan siya. Ano ang sasabihin niya kay Bob? Ano ang sasabihin nito sa kanya kung malalaman nito ang kalagayan niya ngayon?
Nahihiya man ay kailangang mag-usap na sila ni Bob. Kailangang magpaalam na rin siya dito. “Hello.” “Hi.” sagot ni Bob sa kabilang linya. “I’m sorry it took so long before I called again. How’s my sweet?” “I’m just fine.” sagot ni Diana.
“You don’t seem fine to me. ” sabi sa kabilang linya. “Parang may dinadala kang problema?” “Dinadala?” natawa sandali si Diana.
“Oh yeah, may dinadala talaga ako ngayon.” “Diana, may problem ka ba?” Humikbi na si Diana. “Bob. I don’t know how to say this to you. But you have to let me go.
” “Ha? Why? Diana what is happening?” “You wouldn’t understand Bob. Suffice it to say that I had a wonderful time talking to you.
I’m only sad that we weren’t able to take our relationship to the next level.” “Diana I’m confused.” “I’m sorry Bob.” sabi ni Diana habang tumutulo ang luha sa pisngi.
“Diana can you at least tell me the problem? Please?” “I’m PREGNANT!” Natahimik si Bob sa kabilang linya. Nagpatuloy si Diana. “I met someone Bob. I… fell in love with him.
That’s why you couldn’t call me. I’ve been ignoring your calls—” “Do you love him?” “What?” “Do you love him Diana?”
Tumahimik sandali si Diana pagkatapos ay sumagot ito. “Yes Bob. I love him. I loved him enough to carry his child.” Tumahimik ulit si Diana.
“Yes I love him.” “If that’s the case, wala akong magagawa.” sabi ni Bob. “But grant me one last request.” “What is it?” “Can we meet? I want to see you Diana.” “Bob…” “Please Diana.
One last time?” Nag-isip si Diana. Pagkatapos ng ilang sandali ay sumagot din ito. “Yes Bob. I’ll be happy to meet you.” 9th Floor. Valerio Architects Office. 2 pm.
Nag-convene ang mga officers ng kumpanya para sa monthly Management Committee meeting. Ginagawa nila ito every month to make sure na lahat ng mga managers and department heads ay nakakasunod sa mga deliverables nila.
Lahat ng kumpanya maliit at malaki ay laging merong monthlymeeting to keep the company as competitive as possible. Pero iba ang ManComm nila ngayon.
Because for the first time in five years ay aattend si Mr. Valerio ang Chairman ng kumpanya, major shareholder at founder ng Valerio Architects Corporation. Kabado ang ibang mga officers since alam nila kung gaano kahigpit itong si Mr. Valerio.
All smiles naman si Jorge Magyabong na tsismis na ipo-promote for the position of President since nag-retire na ang dating Presidente ng kumpanya.
Isasabay din ni Jorge ang pag-announce ng promotion ni Beth as assistant manager. Dumating si Mr. Valerio at umupo sa ulunan ng mahabang conference room. Nagsimula ang meeting. Maraming mga projects ang ini-announce ng mga officers.
Kasama na dito ang mga bagong projects sa ibang bansa na halos lahat ay dumaan kay Paul. Buong pagmamalaki na pinagmagaling ni Jorge ang grupo niya kung saan 55% ng mga projects ay nagawa nilang i-close at gawan ng design.
Nung matapos si Jorge sa presentation niya ay umupo na ito at hinintay ang sasabihin ni Mr. Valerio. Tinitingnan ni Mr. Valerio ang mga contracts na ibinigay sa kanya.
Maya-maya’y kumunot ang noo nito at tiningnan si Jorge. “Jorge, how come we didn’t close the rest of the contracts?” “We didn’t had enough time sir, my people are already overworked.
We’re luck to close more than half of the contracts because of the dedication of my team.” “Ahuh.” sabi ni Mr. Valerio na hindi inaalis ang pagkakatitig sa kanya.
“Then how do you explain this?” Itinuro ni Mr. Valerio ang date ng mga kontrata kung saan natapos on time ang mga drafts nito pero hindi na nai-process dahil walang pirma ni Jorge. “Oh
that.” sabi ni Jorge na biglang pinagpawisan ng malamig. “It must’ve slipped past me sir. You see we’re so busy in closing the other accounts.
” “Your secretary received the documents for finalization weeks before the deadline.” sabi ni Mr. Valerio. “And you didn’t act on it?” Nangatog ang baba ni Jorge.
Alam niya kung paano magalit si Mr. Valerio lalo na kapag nahuhuli nito ang mga employees niya na pumapalpak sa trabaho.
“I expect an answer Jorge.” may bigat na ang boses ni Mr. Valerio. “I’m sorry sir. I have no excuse.” sabi ni Jorge pagkatapos ay tinungo ang ulo.
Tahimik lahat ng officers lalo na si Beth na first time maka-attend ng ManComm. Matagal na tinitigan ni Mr. Valerio si Jorge.
Pagkatapos ay sumenyas na sa next presentor. “Let’s move on.” sabi nito na nakatingin pa rin kay Jorge.
Tatlong presentors pa ang nag-present bago tuluyang na-conclude ang meeting pero bago mag-conclude ay mayroong special announcement si Mr. Valerio. “You know that our President Mr. Wilson Lim Ng just retired last month.
So I am looking for a possible replacement among my officers.” “However.” patuloy nito. “I need someone who has the passion and the dedication to pull the company to the next level.
We have many competitors and the only way to survive is to be one step ahead of the competition.
To be cont…
